Dit is het betere werk! Na twee dagen opnieuw een etappe van het Drenthepad. Daarna zal het wel weer wat langer gaan duren, maar na deze dag schiet het weer een beetje op.
Deze dag zetten we de auto eerst neer bij een parkeerplaats in het Nationaal Park Dwingelderveld. Maar hoe noem je deze plek eigenlijk? Dwingeloo ligt nog ruim 4 kilometer hier vandaan. De aanduiding Lheederzand op de topografische kaart is ook niet zo concreet. Maar Smitsveen is een mooie aanduiding en past ook nog eens bij onze achternaam! Het Smitsveen ligt 700 meter verder, maar is de plek die het dichtst bij het eindpunt ligt.
We laden de fietsen van de
auto en fietsen vervolgens via Hijken naar Laaghalen, waar we
de fietsen op dezelfde plek stallen als eergisteren. Om 11:15
starten we de wandeling richting het Hijkerveld. Na een kilometer
zien we parachutes tussen de bomen door. Niet dat we ze zagen
landen, maar blijkbaar was dat kort tevoren wel gebeurd en moesten
de draden weer in de goede volgorde worden gelegd voor de volgende
sprong.
Vrijwel tegenover het weiland waar deze parachutisten bezig zijn
gaan we via een karrenspoor het Hijkerveld op.
We krijgen snel uitzicht over
dit weids landschap met veel heide en wat vennen. Ook de TV toren
in Hoogersmilde is goed te zien.
We treffen het met het weer vandaag. Geweldig, lekker warm, maar
ook weer niet tè. Genieten dus. Dat doen we behalve van
het landschap ook van de schaapskudde, waar we een eindje verder
doorheen wandelen.
....
Iets voorbij de schaapskudde staat een bankje, waar we ons brood
en breakers nuttigen. Bovendien een goed moment om ons iets luchtiger
te kleden. Via het Noord Hijkerzand komen we bij het Oranjekanaal.
Bekend voor ons, immers op weg naar Elp al eens in noordelijke
richting overgestoken en ook met het Pieterpad bij Schoonoord.
Na een klein stukje langs het kanaal gaan we weer in zuidelijke
richting het Zuid Hijkerzand op.
Ook hier weer veel heide, heuveltjes
en stukjes bos. Een mooie omgeving. We wandelen het fietspad af
en komen bij een gedeeltelijk opgebroken klinkerweg. Niet dat
we daar last van hebben. Behalve dan dat het nu deels onverhard
is. Ook kunnen we nog even kijken naar jong leven bij de geiten
bij een boerderij aan de Vorrelveenseweg.
Een beetje laat in het seizoen
geboren? Ernaast stond een bord met de aanduiding binnenkort:
www.detuinfluiter.nl . Aan de inrichting van het land, grasvakken
met struiken er omheen zal het wel een minicamping in wording
zijn. Daarna komen we onder de weg Emmen-Drachten door en slaan
linksaf opnieuw een natuurgebied in. Deze keer het Dijkjesveen
en de Bruntinger Plassen. Ook weer een prachtig gebied met heide,
glooiingen en plassen.
Gingen de vorige kilometers veel via fietspaden, hier een stuk
dwars over de heide, waar ook enig klimwerk aan te pas komt.
Heideschapen en een apart soort runderen kijken verstoord op als
we door hun territorium komen wandelen.
Blijkbaar tijd om te scheren, op verschillende plekken lagen plukken
wol.
Bij een minicamping verlaten we dit gebied weer via een opstapje.
Hierna komt een ontgonnen gebied met een wat kaal karakter met
landbouwgronden en weilanden. Langs de Beilervaart staan op een
boerenerf nog wel een rijtje fotogenieke dahlia's...Via het lager
gelegen landschap aan de zuidkant van de Beilervaart wandelen
we naar Smalbroek waar we het Nationaal Park Dwingelderveld binnenkomen.
Aan de rand van het Nationaal Park ligt een camping waar nog even
een Magnum gescoord wordt. Opnieuw wisselen heidevelden en bos
elkaar af.
In het laatste deel van de route blijkt er nog een routewijziging
te zijn. Hier moeten we dus puur afgaan op de markeringen tot
we weer op de oorspronkelijke route terug zijn. Daarna is het
nog een klein stukje tot de paddestoel die het Smitsveen aanwijst.
Hiermee komen de wandelactiviteiten in onze zomervakantie tot
een eind. We willen niet opnieuw twee jaar wachten tot er een
vervolg komt....