Het heeft deze keer geen twee jaar geduurd. Maar 10 maanden is ook al heel wat.. Nou goed, we hebben natuurlijk onze wandelactiviteiten vooral op het Noaberpad gericht op dit moment. Maar deze zondagmiddag besloten we om toch een stuk Drenthepad te gaan doen. Niet naast de deur, want naar Uffelte, het eindpunt, is toch bijna een uur rijden. En dan nog naar het beginpunt rijden en na het wandelen terugfietsen. Maar het weer is prima, zo'n 21 graden, we gaan er weer voor.

Om 14:15 vertrekken we uiteindelijk bij de paddestoel waar we waren gebleven en we wandelen richting het Smitsveen. Daarbij komen we eerst langs een schaapskooi van Natuurmonumenten.
De schapen zijn natuurlijk op het heideveld. De heide bij Dwingeloo is flink groot, dus of we ze gaan zien? Een klein stukje verder komen we bij de radiotelescoop, waar we linksaf slaan het heideveld op.

Zover we kunnen zien is het heide. Alhoewel het op het oog vlak lijkt, zijn er toch wel wat hoogteverschillen. Na ongeveer twee kilometer zien we witte vlekjes in de verte. De schaapskudde!

We hebben het vaker gezien en ook geschreven, maar het blijft een prachtig gezicht hoe de bordercollies de schapen onder controle weten te houden. We treffen het dat ze net even het pad kruisen op het moment dat wij langs wandelen. Direkt erna gaat de herder of herdster? (want een dame) met haar schapen en honden de heide verder op. Wij vervolgen het (fiets)pad en zien zien aan de andere kant van het heideveld opnieuw een schaapskudde in de verte.

Ook aan deze kant zien we een schaapkooi. Gezien de oppervlakte van het heideveld is er ook ruimte zat voor twee kuddes. Gezien de vergrassing houden ze dat nog niet bij.

Een stuk voorbij het einde van het heideveld komen we bij het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten.

Alie kan nog even droogzwemmen. Maar niet heus! Wel grappig zo'n pad door het water. Afgezien van het eten van een boerenijsje nemen we bij het bezoekerscentrum nog geen rustpauze. Het is nog 2 kilometer naar het Theehuis Anserdennen...

De route gaat afwisselend tussen de roggevelden met korenbloemen door en door het bos. Op het terras bij het theehuis is het goed toeven. Koffie en thee gaan daar voor een vast bedrag per persoon, maar dan wel onbeperkt. Na deze pauze wandelen we iets later door de weilanden verder in westelijke richting.

Het gaat nu vooral via brede zandwegen verder naar Uffelte.
We hebben ook oog voor de lisdoddes in de sloot naast het pad. Dit open landschap duurt niet erg lang. We komen bij landgoed Rheebruggen. Hier missen we blijkbaar een routemarkering, want aan het eind van het landgoed is geen markering te zien en is de richting, zoals in de tekst omschreven niet mogelijk. Met de topografische kaart is te herleiden waar we nu moeten zijn.
Hierdoor zien we een paar mooie oude boerderijen op dit landgoed wèl, die we via de officiële route niet zouden hebben gezien. De extra lengte is nog te overzien, naar schatting wandelen we zo'n 500 meter teveel.
Daarna is het nog maar een stukje tot de Oude Vaart.

Dit gebiedje is rijk aan konijnen. Hier in drenthe zullen het wel "knienechies" zijn... Maar een klein stukje verder zijn we al bij de brug in de Drentsche Hoofdvaart. Tevens het eindpunt van het routekaartje.

We moeten nog een klein stukje verder naar het brinkje waar we onze fietsen hebben geparkeerd. Totaal hebben we een kleine 16 kilometer afgelegd.
Op de GPS track is het Dwingelderveld mooi te zien.

Nu maar weer zien wanneer we de volgende etappe richting Havelte en Diever kunnen wandelen.