LAW 5-1 Deltapad

We houden onze zomervakantie dit jaar in Zeeland.

Na het eind van het Marskramerpad hadden we het al even in overweging genomen om het Nederlands Kustpad te gaan wandelen. We kozen toen voor het Noaberpad en daar zijn we nog steeds mee bezig. Maar goed, nu we toch in Zeeland zijn, in Hotel de Kroon in Wissenkerke, zijn we toch alvast begonnen met het eerste deel van het kustpad. Het deel vanaf de belgische grens tot Hoek van Holland heet het Deltapad. Vandaag dus het eerste deel van het Deltapad, op weg naar Nieuweschans..... (dat zal nog wel even duren!)

We vertrekken met de auto vanaf Wissenkerke naar Vlissingen om daar de Fast Ferry naar Breskens te nemen. We komen rond 9:50 aan bij de terminal van de veerdienst voor fietsers en voetgangers en zien de boot van 9:50 voor onze neus vetrekken.
Daarom eerst maar een kop koffie gedronken. Om 10:20 vertrekken we met de Prins Willem Alexander naar Breskens. Niet dramatisch deze vertraging, koffie was er wel te krijgen en de volgende boot een half uur later.

Tijdens de overtocht naar Breskens zien we het best drukke scheepvaartverkeer voorbij komen.

Alleen blijkt de busdienst aan de andere kant een uurdienst te zijn, zodat we ook daar zo'n 40 minuten moeten wachten. Tijdens het wachten kan Vlissingen vanaf de Breskens nog even worden vastgelegd
:
In de (belgische) bus bleek dat er niet voldoende saldo meer op mijn chipknip stond, terwijl ik er zo van overtuigd was dat er nog voldoende op stond.... Dan maar tegen hoog tarief naar Sluis. Een mooi plaatsje met historische gebouwen:

Het standbeeld is van meneer Van Dale, die van het woordenboek (geboren en gestorven in Sluis). Het standbeeld is tevens het startpunt van het Deltapad, oftewel het eerste deel van het nederlandse kustpad. Onze wandeling begint door het voortransport pas om 12.20 uur. Het weer is gelukkig prima en het jackje van Alie kan snel uit. (die van mij was al uit) Even later volgden de afritsbare broekspijpen en spoedig daarop werden blouse/t-shirt verwisseld voor hemdjes.

De wandeling begint met een omtrekkende beweging om Sluis. Vrijwel de hele verdedigingswal is opgenomen in de route.

Nadat we deze zeeuwse versie van Bourtange hebben gerond gaan we op weg richting de kust.

Daarbij komen we langs het plaatsje met de mooie naam Retranchement.

De belgisch-nederlandse grens loopt hier vlak langs het pad en het water.
De grenspaal staat niet op de grens. In verband met de destijds hoge waterstand van 't Zwin, een zeearm kon de grenspaal niet op de juiste plek worden geplaatst. Aan belgische zijde hetzelfde verhaal. De waarheid ligt hier dus spreekwoordelijk in het midden. Nu staan er 3 grenspalen op een rij. Precies tussen de 2 onjuist geplaatste palen staat in het midden de paal precies op de grens.
Retranchement heeft trouwens wel meer eigenaardigheden:

In de houten krat achter het hek met deze mededeling is het volgende te bewonderen:

Geen stippen te bekennen!! En of dit speelgoedhondje 8 weken oud is? Het zal wel!?

Iets verderop blijkt Retranchement ook nog stadse allures te hebben. Je dacht dat ze alleen in Amsterdam Wallen kennen? Nee hoor! Hier in Retranchement bestaat zelfs een heuse Wallenroute!

Vlak voordat we de kust bereiken komen we bij natuurgebied Het Zwin, een slufter op de grens van Nederland en België. Naast een geliefd gebied voor o.a. vogels is het deel grenzend aan het noordzeestrand in trek bij badgasten.

In de verte zijn op de middelste foto de bouwactiviteiten in Knokke (B) te zien en nog verder weg (rechts) de containerkranen in Zeebrugge (B).

Daarna komen we via een pad door de duinen uit in Cadzand Bad.

Op de achtergrond is Vlissingen alweer te zien! Maar het is nog een flink stuk wandelen! We wandelen vooral over een fietspad over de duinen. Daarbij afwisselend zicht op het strand en het binnenland. Ter hoogte van Nieuwvliet Bad hebben we de harde wind bovenop de dijk recht tegen. Daarbij komen we bij "de Verdronken Zwarte Polder". In dit omdijkt gebied heeft de zee vrij spel. Het is door bruggetjes toegankelijk.

De voeten zijn inmiddels wel even toe aan een bad. We hebben geen handdoek in de rugzak, maar het is dusdanig aantrekkelijk dat we toch maar even gaan "badderen"'

De voetjes zijn weer lekker fris en we vervolgen onze weg. Het wordt wel zwaarder, inmiddels een kleine 20 km gewandeld en Alie vermoedt blaren.... Bovendien gaat de wandeling door de "Verdronken Zwarte Polder" verder via kronkelpaden met steile hellingen en mul zand... Ons pad vervolgt verderop weer via een pad door de top van de duinen op weg naar Nieuwesluis.

De laatste loodjes wegen ook zwaar doordat de lucht betrekt. Er vallen druppen, vervolgens meer en grotere druppen, dus de poncho's maar uit de rugzak. Net de poncho's aan en het wordt (uiteraard) weer droog. Maar het laatste stuk richting het monument op de dijk. Toen we vanmorgen van de boot kwamen in Breskens hadden we gezien dat na 18:00 de boot naar Vlissingen eens per uur in plaats van 2 maal per uur zou gaan. Hopelijk halen we nu de boot van 19:20. Normaal gesproken geen probleem gezien de afstand, maar het wandeltempo ligt niet meer zo hoog. Gelukkig redden we het gewenst schema. We zijn om 19:10 uur in Breskens bij de aanleghaven van de fast-ferry, dus wachten is er vrijwel niet bij. Deze keer varen we met de Prinses Maxima terug naar Vlissingen.

Eenmaal in Vlissingen aangekomen eten we in het eethuisje bij de bootterminal van Veolia. Terwijl we genieten van het volbrengen van de eerste etappe komt de regen met bakken naar beneden. Gelukkig op tijd binnen!

De 25,5 kilometer volgens het boekje blijken in werkelijkheid volgens de GPS ruim 27 kilometer te zijn... Maakt niet uit. De kust van Zeeuws Vlaanderen hebben we op onze naam staan.

Nu op naar Walcheren.

Terug naar het overzicht van het Deltapad