Om met de deur in huis te vallen: de laatste etappe van het Deltapad
was mooier dan verwacht! Weinig industrie, wel veel kassen, maar
verder een leuke wandeltocht.
Omdat we vandaag dichter bij
'huis' beginnen, maar ook omdat de route vrijwel begint en eindigt
bij een NS station is het niet nodig te fietsen en kunnen we op
tijd met wandelen beginnen: 10.05 uur om precies te zijn.. Gisteren
stopten we aan de kant van Rozenburg bij de veerpont over de Nieuwe
Waterweg. Vandaag aan de kant van Maassluis.
Vanaf de oprit naar de veerpont maken we een rondje langs de sleepbotenhaven
van Maassluis, waar de oude sleepboten zo te zien worden opgeknapt.
Nog flink wat werk te doen op een aantal schepen.. Bij het rondje
hebben we nog een leuk doorkijkje richting het centrum van Maassluis.
Daarna wandelen we ongeveer 2 kilometer over een fietspad langs
het water, waar we in de verte de Maelantkering zien liggen. Na
de wandeling hebben we dit nog even van dichtbij bekeken:
De heuvel waar je de stormvloedkering goed kan overzien wordt
enthousiast gebruikt door een aantal fietsers die er een bergtrainingsroute
in hebben ontdekt, door steeds maar rondjes te klimmen en te dalen.
Indrukwekkend zijn de afmetingen van dit sluitstuk van de Deltawerken.
Eigenlijk wel toepasselijk dat we bij het afronden van het Deltapad
ook dit bouwwerk nog hebben bekeken.
Na de route langs het water,
wandelen we, nog steeds evenwijdig aan de Nieuwe Waterweg, door
een parkachtig gebied dat aan de noordzijde wordt begrensd door
het spoor en de bebouwing van Maassluis. Daarna laten we Maassluis
achter ons en wandelen we meer noordelijk langs het kassengebied
van het Westland.
De route gaat volgens het boekje vrij dicht langs de stormvloedkering,
maar de route is hier verlegd en daardoor valt de route ongeveer
een kilometer korter uit en komen we ook niet zo dicht langs de
Maeslantkering. Maar gelukkig doen telelenzen wonderen, dus ook
vanaf deze plaats een plaatje gemaakt van het bouwwerk.
Dan volgt een mooi stukje van
de route door het Staelduinse Bos.
Het is het enig natuurlijk bos in het Westland. Opvallend is dat
er erg veel bunkers verscholen staan in het bos. Het bos is een
reservaat voor vleermuizen. Dit zal alles te maken hebben met
de aanwezigheid van deze bunkers. Na het verlaten van het bos
wandelen we al snel via een plantsoen Hoek van Holland binnen.
Maar voor de laatste kilometers
volbracht kunnen worden zit er bij Alie nog een steentje in de
weg, dat wil zeggen in haar schoen. En dat loopt nu eenmaal beroerd,
dus even de schoen uit en ondersteboven...
Maar dan is het tegen 14.30 uur dan zover: Na vandaag 17,4 km te hebben gewandeld zitten de 180 km van het Deltapad er op!