De laatste etappe van het Hollands Kustpad vandaag!  Vanmorgen begon de dag nogal bewolkt. Het leek wel als afgelopen dinsdag, toen we niet hebben gewandeld vanwege het herfstweer. Het enige verschil is vandaag dat het droog is. De verwachting is bovendien dat het zonnig(er) zal worden, dus geen twijfel, we gaan! In de voorbereiding had ik gezien dat de bus Connexxion lijn 135 vanaf Den Oever naar Den Helder rijdt via Van Ewijcksluis. Dat zou dus mooi uitkomen, zeker met de harde westenwind.  Alleen... volgens 9292ov.nl en ook via de site van connexxion zou er geen dienstregeling zijn deze dag.. Jammer! 

Wij nemen de fietsen dus weer mee en zetten de auto bij het eindpunt, busstation Den Oever, neer. Daarna terug fietsen naar Van Ewijcksluis. Ongeveer 14 km, is op zich te doen, maar het hele stuk moeten we bijna in de kleinste versnelling fietsen, zo hard waait het! Maar na dit zwoegen komen we tegen 11 uur aan bij de Veerweg en plaatsen onze fietsen tegen een flinke boom. We starten op de dijk van het Amstelmeer.
   
Links kijken we nog terug op de sluis en kijken we over het Amstelmeer. We volgen de dijk helemaal tot de overkant, bij de Haukes. Het is een oneffen oppervlak, waardoor het tempo niet al te hoog ligt. Maar uiteraard wel een goed overzicht op de kruin van de dijk. Met name de vele watervogels vallen op.
   
Na 1,5 km komen we bij een houten bouwsel. We vragen ons af wat het is. Wel is te zien dat er een wit-rode LAW-markering is aangebracht. Het blijkt uiteindelijk een informatie paneel te zijn met bankjes, waar je ook nog eens uit de wind kan rusten. Het wandelen is voor ons pas begonnen, dus we gaan gewoon door. Ruim een kilometer later eindigt de dijk bij de Ulkesluis. Volgens het boekje: Hulkesluis... Maar groen is hij niet, dus die H hoort er niet bij. Om bij de weg te komen moeten we een houten hek over. Toch wat lastiger dan de eerdere ijzeren exemplaren die we hebben beklommen. Maar ook deze hindernis konden we aan.

Daarna is de keus om de overige 4,5 km de dijk te volgen of de weg. We kiezen voor het laatste om wat snelheid te maken.
   
Op de dijk zien we nog een stel mooi rammen. Aangezien we over de weg wandelen, hoeven we ons geen zorgen te maken...  Eerst wilden we bij Café de Postboot in De Haukes een kopje koffie drinken. Maar het blijkt uitgestorven, bovendien ziet het er niet al te fris uit.. We zoeken iets verderop een picknicktafel op om onze broodjes te eten. Na deze pauze komen we echt op het oude eiland Wieringen. Dat is te merken. Het landschap is veel afwisselender en bovendien veel afwisseling van richting zodat er tenminste wat verrassingen op ons afkomen. Nog een verrassing:  Er komt een man op een fiets vanaf de andere kant en fietst schuin over de weg recht op ons af. "Mag ik u wat vragen?" We denken aan iemand die de weg wil weten, maar het blijkt de controleur van dit deel van het Kustpad te zijn. Hij hoort elk half jaar de route te controleren op de aanwezigheid en zichtbaarheid van de markeringen en andere mogelijke problemen. Hij vraagt of we "problemen" zijn tegengekomen. Nou niet dus.. We wisselen nog wat ervaringen uit en vervolgen onze weg naar Hippo.  Hippo? Ja, Hippo. Dat is namelijke de plaatselijke benaming van Hippolytushoef.  We doorkruisen het dorp en maken een rondje om de oude dorpskerk op deze wierde uit de 9e eeuw. Dan volgt na een stukje open landschap met smalle weggetjes een passage door Stroe. Naast de veluwe is dus ook hier een Stroe te vinden. Een mooi slingerweggetje met oude en nieuwe (woon)boerderijen.
   
We wandelen langs de museumboerderij van Jan Lont, maar afgezien van de zaken die buiten staan uitgestald bekijken we het verder niet.  Ietsje verder komen langs een Bed & Breakfast met de naam Dijkzicht. Eerder dus Zeezicht..  Stroe is namelijk hooggelegen en heeft pas sinds 1992 een dijk om het dorp. Je kunt het ook zien dat de dijk hier maar ongeveer 2 meter hoger ligt dan het maaiveld. Heel wat anders dan we zagen bij de Hondsbossche Zeewering!  
     
In het wandelboekje staat dat het kerkhofje van de voormalige Willibrorduskapel een must is om even te bekijken. Op de poort staan de bekende woorden: "Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren".  Inderdaad is het een schilderachtig kerkhofje, waar nog steeds wordt begraven. Na nog een kort stukje wandelen door de glooiende velden richting Oosterland komen we in het gehucht Vatrop.
   
Door de hoge ligging is het maar een zeer geringe stijging over de dijk en zo hebben we snel uitzicht over het wad. We volgen een pad op een laag dijkje 'buitengaats' dat om een kleiput heen gaat. De dijk gaat uiteindelijk weer over in de 'gewone' zeedijk ter hoogte van Oosterland.
   
Prachtig om (weer) over de slikvelden uit te kijken met de fouragerende vogels. Aan de andere kant van de dijk zien we het kerkje en woningen van Oosterland en dan is het maar een stukje tot Den Oever, het eindpunt van het polderpad. Het terras, dat over de weg is gebouwd en hoger ligt dan de dijk is uitnodigend genoeg om aan toe te geven...
   
Het is nog ongeveer 1,5 kilometer vanaf hier naar het busstation, waar de auto staat, maar de haven van Den Oever is natuurlijk een betere locatie om het einde van het Hollands Kustpad te vieren!  Het routekaartje wordt direct even met de markeerstift gekleurd. De volle 253 kilometer in het boekje hebben we in ruim een jaar volbracht. In deze vakantie hebben we hiervan 130 km gewandeld. Het boekje van het Frieskustpad ligt alweer klaar voor het vervolg in Stavoren. Maar dat kan nog wel even op zich laten wachten.
   
Ook het laatste stukje maken we nog even vol en daarmee is het wandelen van het Hollands Kustpad echt voltooid!

Terug naar het overzicht van het Hollands Kustpad