Gisteren hadden we de etappe naar Den Helder gepland. De weersverwachting was gunstig, maar toen we gistermorgen de gordijnen opendeden was het nat en een harde wind. We hoopten er op dat we eventueel in de middag een halve etappe konden wandelen, maar het bleef maar herfst!   Gelukkig is het vanmorgen een stuk beter. Wel bewolkt en kans op een buitje, maar ook zon.  Kortom niets staat ons in de weg om op pad te gaan. In het hotel zitten we aan de route en we kunnen vandaag met de Kustbus lijn 851 van Den Helder weer terug naar Callantsoog, dus zowel auto als fietsen kunnen op stal blijven.

Om 9.00 gaan we op pad en na 200 meter komen we er achter dat het jasje wel uit kan. Best lekker weer!
`    
We lopen het dorp uit via het Kooibos, genoemd naar een eendenkooi die er vanaf de 17e eeuw is. Na 2 kilometer wandelen komen bij de wandelwijzer, die de keuze laat om links richting Den Helder te gaan of rechts richting Den Oever. Wij gaan vandaag linksaf om de hoofdroute in Den Helder af te ronden. Maar de plannen om de polderroute ook nog te doen, zijn er nog steeds, dus zullen waarschijnlijk op korte termijn weer voor dit bord staan om de andere kant op te gaan.  

Linksaf gaan we zigzaggend naar Groote Keeten. We komen snel bij de "Zandweg" (middelste foto hier boven). Maar niks zand, want het is een asfaltweggetje. Het weggetje gaat naar het gehuchtje Abbestede, waar temidden van het platte polderland nog enige duinvorming is te zien.

   
Vanaf Groote Keeten komen we weer bij de kust. We volgen kilometers lang het fietspad in noordelijke richting langs de Noordduinen. Halverwege Groote Keeten en Julianadorp komen we langs vuurtoren De Kaap. Het schijnt zo te zijn dat deze wit, rood en groen licht straalt. Uiteraard is dat nu niet te controleren. Op de middelste foto is heel klein, rechts van het midden, de vuurtoren bij Den Helder al te zien. Maar dat is nog een flink stuk wandelen.
   
In de omgeving, waar veel bloembollentelers zitten, valt op dat op dit moment veel akkers onder water zijn gezet. Nazoeken leert dat het is om ziekten tegen te gaan op percelen waar eerder bollen hebben gestaan. Wisselen van plek is ook een mogelijkheid, maar op een gegeven moment wordt dat natuurlijk steeds lastiger.  Bij Julianadorp aan Zee komen we langs een bungalowpark, waar we vorig jaar mei nog zijn geweest. Was ook een mooie plek langs het kustpad, maar was niet zo flexibel te boeken en ook behoorlijk aan de prijs in het seizoen.  Het duingebied dat volgt kennen we daarom al van vorig jaar. Alie grapt opeens dat we het duin over moeten omdat daar een markering staat. Het lijkt er inderdaad op, maar is zo te zien zoiets als een strandpaal (maar dan in de duinen),
   
Aangezien we geen horecagelegenheden hadden direct aan de route, besluiten we maar even een bankje te zoeken. Die was snel gevonden. Twee stuks zelfs, zodat we ieder ons eigen bankje hebben! (verder kunnen we het nog wel vinden met ons beiden hoor...) Na een hele tijd over een asfaltfietspad te hebben gewandeld, komen we na de stop een heel stuk over een schelpenwandelpad. De vuurtoren van Den Helder komt steeds dichterbij!
   
We wandelen al ter hoogte van Den Helder, maar we maken een hele omtrekkende beweging en zullen uiteindelijk vanaf de noordkant ons eindpunt bereiken. Aan de westkant van Den Helder komen we door de Grafelijkheidsduinen, waar net als in eerder etappes paarden het gebied begrazen. Naast de vuurtoren zien we Fort Kijkduin en een voormalige uitkijktoren van de kustwacht. Op het punt waar de polderweg de dijk oversteekt staan diverse mensen te kijken en te fotograveren. Het blijkt dat ze een onderzeeër voor de kust zien varen. Hebben we eigenlijk ook nog nooit varend gezien! Bij dezen dus geregeld.
   
We wandelen verder aan de zeezijde van de dijk rond Den Helder. Nu komen we ook vlak langs de uitkijktoren en de vuurtoren. De vuurtoren heet de Lange Jaap en is met ruim 63 meter de hoogste vuurtoren van Europa. Bijzonder ook is dat hij is opgebouwd van gietijzer.
     
Een aantal kilomters aan zeezijde van de dijk wandelen klinkt misschien saai, maar er is toch steeds iets te zien.  Naast de zandbanken die hier voor de kust liggen en voor verraderlijke stromingen zorgen in het Marsdiep tussen Den Helder en Texel, is er scheepvaart te zien, liggen er aangespoelde voorwerpen. Maar ook bootjes klaar voor een tochtje en een eenzame aalscholver die waarschijnlijk uitrust van een rondje vissen.
   
Als laatste zien we de overtocht van de veerboot van de TESO die weer met een vrachtje van Texel naar Den Helder vaart. Dan is het tochtje langs de dijk voor ons afgelopen, want op de leuning van de trap staat een wit-rode markering, wat betekent dat we de trap op moeten. Aan de andere kant wandelen we Den Helder binnen.
   
We zien de watertoren, die vlakbij het station staat al opdoemen. Hier steken we de weg over en staan bij het NS-station. We hebben het Hollands Kustpad (213km volgens het boekje) afgerond! We zijn om 13.30 bij het station en besluiten ergens warm te eten. Is dat in ieder geval weer binnen!   Na even rustig eten en even uitrusten pakken we ke Kustbuslijn 851 weer richting Callantsoog.

Nu nog de polderroute naar Den Oever en we hebben het hele boekje uitgewandeld!  Dat wil zeker niet zeggen dat we uitgewandeld zijn, want op de regendag gisteren hebben we alvast de boekjes voor het vervolg in Friesland en Groningen gekocht. We kunnen dus nog een eindje vooruit!

Terug naar het overzicht van het Hollands Kustpad