Het mooie station van Valkenburg is het startpunt
voor de treinreis en later eindpunt van de etappe.
We hebben een weekend geboekt bij Bungalow Simpelveld. Doel: Het halen van de finish van het Pieterpad! Het plan is om op zaterdag de etappe Sittard-Strabeek (Valkenburg) te lopen en maandag de finale naar de Sint Pietersberg.
Het weerbericht voorspelt niet veel goeds. Regenkans 90%, hoger komt nooit voor in de voorspelling&.. Volgens de regionale limburgse zender L1 is de verwachting dat het met name in de nacht van vrijdag op zaterdag onstuimig is. Veel wind en regen. De ochtend zou droog kunnen verlopen en vanaf s-middags langdurig regen. We besluiten om zoveel mogelijk in de ochtend te gaan lopen zodat we zoveel mogelijk regenval missen.
De wekker daarom om 7.00 uur laten rinkelen (en dat in de vakantie!). Ik van bed af. Het lijkt droog. Snel nog even op teletekst kijken. Nu voorspellen ze de hele dag regen! Niet veel later wordt dat in de praktijk gebracht, want het begint weer te regenen. We besluiten om nog maar even onder het dekbed te kruipen. Later zien we dan wel wat we doen.
Iets na acht uur blijkt het opnieuw droog te zijn en komen er wat lichtere gedeeltes in de lucht tevoorschijn. We besluiten het er maar op te wagen. Hetzelfde scenario als in de etappe vanaf Roermond. Nu zijn in ieder geval de winkels in Sittard wel open, dus we zien wel.
Rond negen uur zitten we in de auto richting Valkenburg, waar we de trein nemen naar Sittard (via Heerlen).
Het mooie station van Valkenburg is het startpunt
voor de treinreis en later eindpunt van de etappe.
Precies volgens het spoorboekje komen we om 10.15 uur aan in Sittard. Het is nog steeds droog. We besluiten om ons geen tijd voor koffie te gunnen maar eerst een stuk te gaan wandelen. Tegenover het station begint onze wandeling door het oude centrum van Sittard.
Vlakbij het station, de NAK in de stationsstraat.
Via verschillende winkelstraten komen we op de Markt aan.
Vanaf dit punt begint de eerste stijging. We moeten als eerste de Kollenberg bedwingen. We komen langs de Zeven Voetvallen, die middels kleine kapelletjes de lijdensweg van Jezus voorstellen. De beklimming eindigt bij de kapel van St. Rosa, de beschermheilige van Sittard.
Kapel van St. Rosa, tevens de top van de
Kollenberg.
We komen iets verder op onverhard terrein. Wat heet, een enorme hoeveelheid blubber! Het pad is namelijk een holle weg en dient tevens voor de waterafvoer.
De holle weg.
Boven aangekomen nemen we even iets te drinken en we genieten van het ruime uitzicht.
We merken dat we in het Limburgse Heuvelland zijn aangekomen. De hele dag is het een afwisseling van stijgen en dalen. We lopen richting het torentje (op de rechter foto). Deze blijkt van de Paulusstichting te zijn. Waarschijnlijk ooit een klooster. (het is ons niet duidelijk wat de huidige bestemming is)
Het voorjaar is hier vroeger dan in onze
omgeving, de eerste bomen staan in bloei.
Na een volgende beklimming komen we in het gehucht Windraak.
We worden begroet met het bankje
en een geneeskrachtige bron. De tekst op het bankje:
Pieterpadders en zo meer, als uw tong droog voelt als leer en
blaren kwellen al te zeer, vindt dan hier uw krachten weer Op
de bron zelf blijkt dat het water goed is tegen de dorst, platvoeten
en andere kwalen, zoals stuipen, bedwateren, zadelpijn, schurft
en dergelijke. Het lukte ons niet om er water uit te krijgen,
maar afgezien van mogelijke dorst hadden we gelukkig geen van
de genoemde kwalen.
We begonnen met de beklimming van de Wanenberg, waarbij we een goed uitzicht hadden over Geleen/Sittard, maar de directe, zeer afwisselende, omgeving vonden we minstens zo mooi.
uitzicht over Geleen 
de flanken van de Wanenberg
De eerste 7 kilometer zitten er inmiddels op en &.. jawel: het begint te regenen. We halen de ponchos tevoorschijn en bedenken of we in Puth, het eerstvolgende dorp, de bus zullen nemen en de route afbreken. Het regent nou niet direct erg hard en er zitten bovendien nog wel wat heldere plekken in de lucht, dus we gaan in ieder geval door naar Spaubeek, waar een NS-station is. Onderweg komen we langs Huize Schinnen/Kasteel Ter Borgh.
Huize Schinnen/Kasteel Ter Borgh
Direct na het passeren van dit kasteeltje wordt het weer droog en komen we een hele groep Pieterpadders tegen die in noordelijk richting lopen. Twee mensen vanaf Sittard een eind voor ons liepen zijn we even later kwijt. Misschien op de trein gestapt in Spaubeek, of het eerder genoemd kasteel bezocht (Café-Restaurant). Helaas begint het weer te regenen. Bovendien krijgen we een open stuk over de top van een aantal heuvels. De stevige wind tegen in combinatie met de regen maakt het een hele uitdaging. Maar goed, inmiddels hebben we zon 14km van de 21km van deze etappe afgelegd. We komen iets later een wandelwegwijzer tegen:
nog 30 km naar de St. Pietersberg&..
We hopen maar dat de informatie op deze wegwijzer niet klopt. Volgens onze berekening is het op deze nog een kleine 7 kilometer te gaan. En afgaande op het Pieterpadboekje is het vanaf Strabeek tot de St.Pietersberg nog 15 kilometer, samen dus nog 22 kilometer. Scheelt toch weer een kleine 2 uur wandelen! We komen iets verderop weer op een asfaltweggetje en het wordt ook weer een tijdje droog. De wind is nog wel een tegenwerkende factor. Twee kilometer later, ter hoogte van het dorp Schimmert begint het opnieuw te regenen en te waaien. Deze keer nog heviger dan eerdere buien.
Het vele water levert ook nogal wat modderpadjes
op&.
Bovendien blijkt mijn poncho de hevige wind niet te kunnen weerstaan, hij scheurt helemaal aan flarden.
Afgeschreven.
Bij het einde van de etappe in Strabeek, een wijkje van Valkenburg is het weer droog geworden.
Eindpunt van deze etappe
Vanaf hier is het nog een kleine 1,5 kilometer lopen naar het station, waar de auto geparkeerd staat. Maandag zijn de weersverwachtingen iets beter en hopen we de draad hier weer op te pakken en de finish te bereiken. Nog 15 kilometer te gaan!
De schoenen zijn nog nooit zo smerig geweest.
KLIK HIERONDER NAAR KEUZE: