12e etappe: Doorn - Amerongen 21 km
9 mei 2012
De
derde etappe alweer in deze week. De weersvoorspelling was dat er vroeg
in de morgen nog veel regen zou vallen en dat het met name later op de
dag weer buiiger zou gaan worden. Kortom, regen afwachten en dan direct
los!
Terwijl we aan het ontbijt zitten komt de regen inderdaad nog met bakken uit de hemel... Buienradar belooft dat dit het laatste is voorlopig.. Om zo weinig mogelijk wandeltijd te verliezen gaan we deze keer met de auto naar Doorn om direct met de wandeling te beginnen. Het busvervoer doen we dan achteraf, dan mag het immers wel regenen..
Zo starten we om 9:40 in Doorn en wandelen we langs Huis Doorn.
De oude boerderijen in de omgeving zijn ook al oud, zoals die hierboven uit 1779. Het landschap is nu wel anders dan de boswandeling van 2 dagen geleden. Maar ook mooi! De vele knotwilgen, de Langbroeker Wetering en vele kastelen en landhuizen maken het vandaag tot een interessante wandeling. Wanneer we het dorpje Langbroek in wandelen zien we het kunstwerk in de wetering staan. Toeval of niet, dit punt markeert dat we op de helft van de iets meer dan 400 km lange Trekvogelpad zijn aangekomen!
Toen we de Langbroekerdijk zagen we al een bordje dat ons naar "IJs en Koek" verwees. Maar dit nostalgisch winkeltje hebben we gemist. Keken we zeker net even naar de andere kant? Er staan hier veel oude huizen en ook een oude dorpskern is er te vinden. Best verrassend eigenlijk.
Dan, schuin tegenover elkaar het witte landhuis Sandenburg (1862) en het kasteeltje Walenburg (14e eeuw). In het weiland tussen beide optrekjes staan zwarte schapen (en lammetjes). Bij welke familie ze horen is de vraag...
Bij een woning iets verderop, dat ook bij landgoed Sandenburg hoort, moeten we via een laan naar een ander weggetje. Alleen mogen we niet over het erf, onder het torentje door, dat naar onze bestemming leidt. Wij moeten het doen met een vlonder over de wetering en het wandelpad wordt zo omgeleid tot we achter de woning op het juiste pad zijn gekomen. De bordjes zijn wel netjes voorzien van de wit-rode routemarkeringen! Tja, en teken schijnen hier ook voor te komen....
We hebben een koffiestop al een poos uitgesteld, nou ja, we kwamen ook geen horeca tegen... Maar op een gegeven moment zijn de benen wel aan wat rust toe en willen we ook wel wat drinken en eten. In de wandelgids staat een foto van een adresje waar koffie wordt aangeboden, maar we komen het niet tegen. En ook geen bankjes! En zo hebben we nauwelijks oog voor een badderende merel langs de weg. Daarna komen we in het park van landgoed Broekhuizen (1810). Daar zou toch wel een bankje te vinden zijn? Maar dat duurt wel even! En ja hoor, we zien een picknicktafel! Maar die wordt wel bezet door twee heren. Aangezien we mogelijk direct geen alternatief vinden, vragen we of het goed is dat we er bij komen zitten. De heren blijken ook regelmatige wandelaars te zijn. Een van beiden is al jaren bezig met de route naar Santiago de Compostella. Tja, als het Trekvogelpad af is?
Na 16 km komen we op de Lekdijk. Hier hebben we de keuze tussen de gebruikelijk gemarkeerde route of een stukje van Staatsbosbeheer door de uiterwaarden, dat alleen in de zomertijd is opengesteld. We kiezen voor deze laatste optie door de Amerongse Bovenpolder. We krijgen er geen spijt van. Een mooi stukje over dijkjes, langs de Lek en door bloeiende velden boterbloemen.
Tijdens de wandeling door de Amerongse Bovenpolder zien we de molen van Amerongen draaien, zien we de kerktoren en Kasteel Amerongen steeds dichterbij komen. Aangezien het inmiddels steeds warmer is geworden gaat de jas uit en daarbij blijkt achteraf een parapluutje verloren te zijn. De lezer die de route volgt en het vindt mag het pluutje houden!
Op iets meer dan een kilometer voor ons eindpunt wandelen we om Kasteel Amerongen. We wandelen nog een stukje rond het dorp en aan de oostkant verlaten we de route en gaan richting de verderop gelegen verkeersweg om de bushalte op te zoeken. 5 Minuten na aankomst bij de bushalte komt bus (lijn 50) er al aan en kunnen weer naar Doorn. Afgezien van een stukje van ongeveer 100 meter, dat we de paraplu hebben gebruikt bleef het gelukkig droog vandaag en ook nog een lekker temperatuurtje van 19 graden erbij!
Terwijl we aan het ontbijt zitten komt de regen inderdaad nog met bakken uit de hemel... Buienradar belooft dat dit het laatste is voorlopig.. Om zo weinig mogelijk wandeltijd te verliezen gaan we deze keer met de auto naar Doorn om direct met de wandeling te beginnen. Het busvervoer doen we dan achteraf, dan mag het immers wel regenen..
Zo starten we om 9:40 in Doorn en wandelen we langs Huis Doorn.
De oude boerderijen in de omgeving zijn ook al oud, zoals die hierboven uit 1779. Het landschap is nu wel anders dan de boswandeling van 2 dagen geleden. Maar ook mooi! De vele knotwilgen, de Langbroeker Wetering en vele kastelen en landhuizen maken het vandaag tot een interessante wandeling. Wanneer we het dorpje Langbroek in wandelen zien we het kunstwerk in de wetering staan. Toeval of niet, dit punt markeert dat we op de helft van de iets meer dan 400 km lange Trekvogelpad zijn aangekomen!
Toen we de Langbroekerdijk zagen we al een bordje dat ons naar "IJs en Koek" verwees. Maar dit nostalgisch winkeltje hebben we gemist. Keken we zeker net even naar de andere kant? Er staan hier veel oude huizen en ook een oude dorpskern is er te vinden. Best verrassend eigenlijk.
Dan, schuin tegenover elkaar het witte landhuis Sandenburg (1862) en het kasteeltje Walenburg (14e eeuw). In het weiland tussen beide optrekjes staan zwarte schapen (en lammetjes). Bij welke familie ze horen is de vraag...
Bij een woning iets verderop, dat ook bij landgoed Sandenburg hoort, moeten we via een laan naar een ander weggetje. Alleen mogen we niet over het erf, onder het torentje door, dat naar onze bestemming leidt. Wij moeten het doen met een vlonder over de wetering en het wandelpad wordt zo omgeleid tot we achter de woning op het juiste pad zijn gekomen. De bordjes zijn wel netjes voorzien van de wit-rode routemarkeringen! Tja, en teken schijnen hier ook voor te komen....
We hebben een koffiestop al een poos uitgesteld, nou ja, we kwamen ook geen horeca tegen... Maar op een gegeven moment zijn de benen wel aan wat rust toe en willen we ook wel wat drinken en eten. In de wandelgids staat een foto van een adresje waar koffie wordt aangeboden, maar we komen het niet tegen. En ook geen bankjes! En zo hebben we nauwelijks oog voor een badderende merel langs de weg. Daarna komen we in het park van landgoed Broekhuizen (1810). Daar zou toch wel een bankje te vinden zijn? Maar dat duurt wel even! En ja hoor, we zien een picknicktafel! Maar die wordt wel bezet door twee heren. Aangezien we mogelijk direct geen alternatief vinden, vragen we of het goed is dat we er bij komen zitten. De heren blijken ook regelmatige wandelaars te zijn. Een van beiden is al jaren bezig met de route naar Santiago de Compostella. Tja, als het Trekvogelpad af is?
Na 16 km komen we op de Lekdijk. Hier hebben we de keuze tussen de gebruikelijk gemarkeerde route of een stukje van Staatsbosbeheer door de uiterwaarden, dat alleen in de zomertijd is opengesteld. We kiezen voor deze laatste optie door de Amerongse Bovenpolder. We krijgen er geen spijt van. Een mooi stukje over dijkjes, langs de Lek en door bloeiende velden boterbloemen.
Tijdens de wandeling door de Amerongse Bovenpolder zien we de molen van Amerongen draaien, zien we de kerktoren en Kasteel Amerongen steeds dichterbij komen. Aangezien het inmiddels steeds warmer is geworden gaat de jas uit en daarbij blijkt achteraf een parapluutje verloren te zijn. De lezer die de route volgt en het vindt mag het pluutje houden!
Op iets meer dan een kilometer voor ons eindpunt wandelen we om Kasteel Amerongen. We wandelen nog een stukje rond het dorp en aan de oostkant verlaten we de route en gaan richting de verderop gelegen verkeersweg om de bushalte op te zoeken. 5 Minuten na aankomst bij de bushalte komt bus (lijn 50) er al aan en kunnen weer naar Doorn. Afgezien van een stukje van ongeveer 100 meter, dat we de paraplu hebben gebruikt bleef het gelukkig droog vandaag en ook nog een lekker temperatuurtje van 19 graden erbij!
Inmiddels zitten bijna 218 van de 400 kilometers erop.
Naar de overzichtspagina Trekvogelpad
Naar Wandelhomepage