19e etappe: Brummen - Vorden 20 km
21 mei 2013
Gisteren
waren de meubelboulevards druk bezocht. Met name in het westen was het
weer slecht.. Hadden wij dus mooi geluk mee! Vandaag staat de etappe
van Brummen naar Vorden op het programma. Zeker gezien de lengte van
ongeveer 19 km is het wel aangenaam als deze dag niet verregent.
Ondanks de vrij sombere voorspelling lijkt het er op dat we een beetje
tussen de fronten door kunnen laveren. We kunnen op tijd vertrekken met
de trein vanaf Vorden en zo staan we om 9:45 op het station van Brummen.
En ja, een beetje beroepsdeformatie is misschien wel nodig om een straatnaambordje "Gasfabriekstraat" op de foto te zetten. En dat in de vakantie! Maar blijkbaar heeft hier ooit een gasfabriek gestaan. Na een ommetje door Brummen om de N348 te kunnen kruisen komen we naar de toegangsweg naar de Bronkhorsterveer. Goed is nu te zien dat we de Veluwe achter ons laten en dat we in een rivierlandschap zijn gekomen van in dit geval de IJssel.
Nadat we met de pont de IJssel zijn overgestoken komen we in Bronkhorst, de kleinste stad van Nederland.
Bovendien een soort openluchtmuseum. Ook al hebben we nog niet lang gewandeld, een koffie in dit leuk plaatsje is welkom.
Heel wat wandelroutes en fietsroutes doen Bronkhorst aan. De route door Bronkhorst stond niet goed in het boekje getekend. Of dat de voornaamste reden is, feit is wel dat de GPS ruim een kilometer meer aangeeft dan het kaartje in het boekje. Na verharde paden gaan we nu wat meer onverharde tracées in.
Eerst komen we daarbij nog langs een paardenpedicure, ofwel een hoefsmederij. Na het onverhard deel via een schouwpad en later over een elzenlaantje gaan we even verhard verder en zien wel een ren met schapen met lekke band... Maar wel een leuke constructie om de berm te laten maaien. Vervolgens wandelen via een landweggetje richting de N314 en iets daarna een stuk langs een pasgemaaid maaipad langs de Baakse Beek.
Inmiddels is het middag en na het bekijken en beluisteren van een stel ooievaars met jong worden we door nieuwsgierige koeien bekeken. De maag moet ook weer even worden gevuld en daarbij past een mooie picknicktafel uitstekend! Tijdens het lunchmoment komen een paar ezels even poolshoogte nemen.
Ongeveer 2 kilometer verderop komen we door Wichmond. Hier blijkt de route te zijn gewijzigd. Een stukje langer... Maar best een leuk stukje. Vanaf dat moment hebben we het idee dat we echt in een ander landschap wandelen. Na de rivierklei met veel elzen langs de wegen is het nu tijd voor een coulissenlandschap met onder meer stukjes bos, weiden en boerderijen. Echt prachtig om te wandelen!
Na de omleiding komen we een bordje tegen van de Rietberg, een boerderij met onder meer Alpaca's (een soort lama). Aangezien onze middagpauze nog maar kort geleden was wilden we op voorhand geen tussenstop meer maken. Maar toen we langs deze rietgedekte zelfbedieningshoreca kwamen zijn we toch gezwicht! De Rietberg blijkt een rustplek te zijn waar bijna alles wat je maar kan bedenken is te krijgen. Alles zelfbediening. Zo is er een ruime sortering ijs, een professionele koffiemachine, soep, enzovoort. Ook huisvlijt in de vorm van geborduurde geurzakjes kun je (tegen betaling) meenemen. Afgezien van een hele groep alpaca's en een grote kudde vleeskoeien (blonde d'aquitaine) hebben we niemand gezien...
Een leuk intermezzo deze middag! Dit verwacht je eerder op het Pieterpad en dan ook nog zo compleet in assortiment! Na het nuttigen van een ijsje op de Rietberg wandelen we verder richting landgoed Hackfort. Hier is veel groen te zien. Niet alleen in de vorm van planten, maar met name in de vorm van boswachters van Natuurmonumenten. Blijkbaar is hier iets te doen.
Is ook niet verkeerd trouwens, alhoewel het kasteel wel wat onderhoud kan gebruiken. De oprijlaan is in ieder geval fleurig door de wilde hyacinthen.
Na wat doorsteekjes en stukjes langs geasfalteerde en onverharde wegen komen we nu snel dichter bij Vorden. Wanneer we ten zuiden van Kasteel Vorden de smalle beukenlaan op gaan zijn we in bekend gebied. Dit deel valt namelijk samen met het Pieterpad deel 2. In mei 2003 wandelden we hier in zuidelijk richting naar Doetinchem. Benieuwd hoe het nu met de wegwijzer is gesteld.. (zie onze verslagen van de eerste etappe in noordelijke richting van het Pieterpad in 2002 en genoemde etappe in 2003.
Vlak voordat we bij het kasteel aankomen wandelen we letterlijk langs de voetsporen van Toos Goorhuis en Bertje Jens, de bedenksters van het Pieterpad. Dit monument is gerealiseerd in 2006 en hadden wij dus nog niet gezien..
De wegwijzer blijkt vervangen te zijn in de vorm van een fraaie handwijzer. Volgens de handwijzer hebben we nog 61 km te gaan tot Enschede. Wij verlaten vandaag het Trekvogelpad om 14:30 met 20 wandelkilometers op de GPS. Dan is het nog ongeveer 800 meter wandelen via het Pieterpad naar station Vorden om de auto weer op te halen.
Bij de rotonde valt ons op de ons overnachtingsadres Villa Zilverlinde
op de wegwijzers is aangegeven. Doet er nu niet meer zo toe,
aangezien we vanmiddag verkassen naar Eefde voor de rest van onze
meivakantie.
Resultaat van vandaag: weer 20 kilometer dichter bij het einddoel!
Stand van zaken: 338 van de 400 kilometers gewandeld.
Naar de volgende etappe
Naar de overzichtspagina Trekvogelpad
Naar Wandelhomepage
En ja, een beetje beroepsdeformatie is misschien wel nodig om een straatnaambordje "Gasfabriekstraat" op de foto te zetten. En dat in de vakantie! Maar blijkbaar heeft hier ooit een gasfabriek gestaan. Na een ommetje door Brummen om de N348 te kunnen kruisen komen we naar de toegangsweg naar de Bronkhorsterveer. Goed is nu te zien dat we de Veluwe achter ons laten en dat we in een rivierlandschap zijn gekomen van in dit geval de IJssel.
Nadat we met de pont de IJssel zijn overgestoken komen we in Bronkhorst, de kleinste stad van Nederland.
Bovendien een soort openluchtmuseum. Ook al hebben we nog niet lang gewandeld, een koffie in dit leuk plaatsje is welkom.
Heel wat wandelroutes en fietsroutes doen Bronkhorst aan. De route door Bronkhorst stond niet goed in het boekje getekend. Of dat de voornaamste reden is, feit is wel dat de GPS ruim een kilometer meer aangeeft dan het kaartje in het boekje. Na verharde paden gaan we nu wat meer onverharde tracées in.
Eerst komen we daarbij nog langs een paardenpedicure, ofwel een hoefsmederij. Na het onverhard deel via een schouwpad en later over een elzenlaantje gaan we even verhard verder en zien wel een ren met schapen met lekke band... Maar wel een leuke constructie om de berm te laten maaien. Vervolgens wandelen via een landweggetje richting de N314 en iets daarna een stuk langs een pasgemaaid maaipad langs de Baakse Beek.
Inmiddels is het middag en na het bekijken en beluisteren van een stel ooievaars met jong worden we door nieuwsgierige koeien bekeken. De maag moet ook weer even worden gevuld en daarbij past een mooie picknicktafel uitstekend! Tijdens het lunchmoment komen een paar ezels even poolshoogte nemen.
Ongeveer 2 kilometer verderop komen we door Wichmond. Hier blijkt de route te zijn gewijzigd. Een stukje langer... Maar best een leuk stukje. Vanaf dat moment hebben we het idee dat we echt in een ander landschap wandelen. Na de rivierklei met veel elzen langs de wegen is het nu tijd voor een coulissenlandschap met onder meer stukjes bos, weiden en boerderijen. Echt prachtig om te wandelen!
Na de omleiding komen we een bordje tegen van de Rietberg, een boerderij met onder meer Alpaca's (een soort lama). Aangezien onze middagpauze nog maar kort geleden was wilden we op voorhand geen tussenstop meer maken. Maar toen we langs deze rietgedekte zelfbedieningshoreca kwamen zijn we toch gezwicht! De Rietberg blijkt een rustplek te zijn waar bijna alles wat je maar kan bedenken is te krijgen. Alles zelfbediening. Zo is er een ruime sortering ijs, een professionele koffiemachine, soep, enzovoort. Ook huisvlijt in de vorm van geborduurde geurzakjes kun je (tegen betaling) meenemen. Afgezien van een hele groep alpaca's en een grote kudde vleeskoeien (blonde d'aquitaine) hebben we niemand gezien...
Een leuk intermezzo deze middag! Dit verwacht je eerder op het Pieterpad en dan ook nog zo compleet in assortiment! Na het nuttigen van een ijsje op de Rietberg wandelen we verder richting landgoed Hackfort. Hier is veel groen te zien. Niet alleen in de vorm van planten, maar met name in de vorm van boswachters van Natuurmonumenten. Blijkbaar is hier iets te doen.
Is ook niet verkeerd trouwens, alhoewel het kasteel wel wat onderhoud kan gebruiken. De oprijlaan is in ieder geval fleurig door de wilde hyacinthen.
Na wat doorsteekjes en stukjes langs geasfalteerde en onverharde wegen komen we nu snel dichter bij Vorden. Wanneer we ten zuiden van Kasteel Vorden de smalle beukenlaan op gaan zijn we in bekend gebied. Dit deel valt namelijk samen met het Pieterpad deel 2. In mei 2003 wandelden we hier in zuidelijk richting naar Doetinchem. Benieuwd hoe het nu met de wegwijzer is gesteld.. (zie onze verslagen van de eerste etappe in noordelijke richting van het Pieterpad in 2002 en genoemde etappe in 2003.
Vlak voordat we bij het kasteel aankomen wandelen we letterlijk langs de voetsporen van Toos Goorhuis en Bertje Jens, de bedenksters van het Pieterpad. Dit monument is gerealiseerd in 2006 en hadden wij dus nog niet gezien..
De wegwijzer blijkt vervangen te zijn in de vorm van een fraaie handwijzer. Volgens de handwijzer hebben we nog 61 km te gaan tot Enschede. Wij verlaten vandaag het Trekvogelpad om 14:30 met 20 wandelkilometers op de GPS. Dan is het nog ongeveer 800 meter wandelen via het Pieterpad naar station Vorden om de auto weer op te halen.
Bij de rotonde valt ons op de ons overnachtingsadres Villa Zilverlinde
op de wegwijzers is aangegeven. Doet er nu niet meer zo toe,
aangezien we vanmiddag verkassen naar Eefde voor de rest van onze
meivakantie.Resultaat van vandaag: weer 20 kilometer dichter bij het einddoel!
Naar de overzichtspagina Trekvogelpad
Naar Wandelhomepage